occama

Doczekałam się...Piękne popołudnie z tym cudownym facetem;) Nie wyobrażam sobie by mogło być lepiej;) Oprócz tego że było trochę zimno:P Bo postanowiliśmy wykorzystać pierwsze promienie wiosennego słońca i wybraliśmy sie na spacer nad malte;) Ach...było cudownie...Spacerowaliśmy...a ja nie mogłam się napatrzyć...Był taki piękny w tym wiosennym słoncu...Oczy mu błyszczały i wtedy pomyślałam, że tak wygląda szczescie;) Potem poszlismy do amfiteatru, by uciec od tych ciekawskich spojrzeń ludzi i od znienawidzonych przez nas matek z dziećmi (->kiedys jak bylismy w browarze weszlismy do windy i w momencie kiedy on miał mnie pocałować weszła jakaś matka z wózkiem...od tego czasu ich nienawidzimy;P) To był cudowny dzien...

No tak....Zaden placz (a plakalam prawie caly dzien) ani gniew, krzyk, nie pomogly...Musialam zostac w domu, a on nie mogl przyjechac:( Bylo mi strasznie zle, ale dowiedzialam sie ze za tydzien nie ma treningu wiec spotkamy sie nie 17 a juz 10 marca;) Wiem, ze ciesze sie na zapas i w ogole ale nie potrafie sie nie cieszyc;D Bede chyba odliczac godziny....a jak go spotkam to rzuce mu sie na szyje i nie puszcze:P Zdalam sobie dzisiaj sprawe, ze takie sytuacje jak ta dzisiejsza przekonuja mnie jak bardzo mi na nim zalezy...Niby codziennie jest tak normalnie...sms'y, gg...takie male gesty...a jak przychodzi sytuacja ze moglabym go stracic o trace zmysly. Nie panuje nad swoimi emocjami. Rozrywam mysli na strzepy...zdajecie sobie sprawe jak wtedy jest mi ciezko?? jest m iciezko z sama soba...nie moge z soba wytrzymac i wydaje mi sie ze umre jak sie do niego nie przytule i nie poczuje jego zapachu...Czy to jest juz milosc??

Tak a'propos mojej wczorajszej notki to oto co znalazłam na etykietce zmywacza do paznokci: "Pary mogą wywoływać uczucie senności i zawroty głowy, działają drazniąco na oczy i skóre, chronić przed dziećmi, przechowywać w pomieszczeniu dobrze klimatyzowanym, nie przechowywać w pobliżu źródeł zapłonu, nie palić tytoniu, zanieczyszczone oczy przemyć natychmiast dużą ilością wody i zasiegnąc porady lekarza". Ale się uśmiałam. Producentowi zapewne chodziło o opary, a przez tą jedną literówkę powstał nam mały pastisz;) Chociaż cos poprawiło mój grobowy nastroj. Grobowy dosłownie. Wczoraj miałam doła co zreszta widac po moich notkach. Kladac sie spac nie plakalam tylko dlatego, ze wiedzialam ze dzisiaj go zobacze...Dzisiaj o 8 rano(!!!!) obudził mnie straszny halas. No tak remont pokoju mojego brata;/ wstalam, wzięłam prysznic, zjadlam sniadanko i chcialam zaczac sprzatac, zeby wyrobic sie z porzadkami na spotkanie z Piotrem. A tu mi ojciec mówi, ze nigdzie nie pojde, bo jestem na antybiotykach;( nie wspomne, ze na trening mi pozwolil wczoraj isc, chociaz padal deszcz i bylo zimno;/ Nie wiem jak ja mu to powiem. Zrozumie...taka mam nadzieje...no, ale tu przeiez nie chodzi tylko o niego. Pierwszy raz zaproponowal spotkanie, a ja mu odmowie;/ A tak bardzo chcialam go zobaczyc;( A tak spotkamy sie dopiero po 15 marca bo do tego czasu codziennie mam treningi...A tak strasznie za nim tesknie;(

Rozpierdolmy to razem!! Wszystko!! Co za pojebany dzien;((

Okropny dzien;/ Jestem przed okresem i wszystko mnie wkurza. Zaczynajac od mojego brata a konczac niestety na Piotrze. Czekalam 30 min w deszczu na tramwaj;/ Bylam zmuszona ogladac te wszystkie zakochane pary. Nie zazdroscilam im, nie bylam oburzona jak zwykle tylko było mi zwyczajnie bardzo smutno. Myslalam sobie kiedy my tak bedziemy...kiedy w koncu sie spotkamy, kiedy zakonczymy te gierki psychologiczne i przyznamy sie do swoich uczuc...Ja wiem...on boi sie przyznac, bo jest niepewny jak ja zareaguje i ja tak samo... do dupy to wszystko;( poza tym sie nie spotykamy, bo on widocznie o mnie zapomnial...Tzn o tym ze chcial sie spotkac. Ja nie bede sie narzucac;( Jest mi tak bardzo zle;((